Οι πλείστοι ποδοσφαιριστές βρίσκονται στην έξοδο, δικαίως αφού είναι χάρις στη δική τους προσπάθεια και συνεισφορά που η ομάδα θα τερματίσει, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, στην έκτη θέση. Πλέον πρέπει να τεθούν επί τάπητος, τα κριτήρια που πρέπει να έχουν οι επόμενοι. Δεν πρέπει απλά να έρθουν ποδοσφαιριστές να αντικαταστήσουν αυτούς που φεύγουν, αλλά ποδοσφαιριστές που θα κερδίσουν τον σεβασμό και τον θαυμασμό όλων. Από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο οπαδό, από την καθαρίστρια μέχρι τον πρόεδρο.
Τη φετινή περίοδο η έλλειψη ποδοσφαιριστών με προσωπικότητα φώναζε από μακριά. Όσο δε για το πνεύμα νικητή, τα στατιστικά λένε την αλήθεια. Δεν χρειάζεται ούτε είναι ανάγκη να προσθέσουμε κάτι παραπάνω.
Σε κάθε οργανωμένο σύνολο αποτελούμενο από ζωντανούς οργανισμούς υπάρχουν οι μπροστάρηδες, είναι εκείνοι που χαράσσουν πορεία και οδηγούν εκ τους ασφαλούς τους υπόλοιπους, ενίοτε τους παρασύρουν. Έτσι, για να πετύχει μια ομάδα θέλει και πρέπει να έχει στις τάξεις της παίκτες ηγέτες με πνεύμα νικητή, με κίνητρα, μεγάλη καρδιά και μεγάλα καρύδια. Φέτος καταφέραμε και δεν είχαμε! Στο παρελθόν είχαμε αρκετούς για αυτό εξάλλου μεγαλουργήσαμε. Είχαν τα απαραίτητα φυσικά στοιχεία, το ταλέντο και έτσι το σύνολο τους βοήθησε να αναδειχθούν. Ονόματα όπως αυτά των Κετσπάγια, Φρούσου, Κατσαβάκη, Νίκου Παναγιώτου είναι μερικά εξ αυτών.
Ο ρόλος τους ήταν πολυεπίπεδος και σε καμία περίπτωση δεν περιοριζόταν στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Πέραν της εκτίμησης του κόσμου, είχαν και την εκτίμηση των συμπαικτών τους. Η προσωπικότητα τους δε, ήταν ένα πανίσχυρο όπλο στα χέρια του προπονητή για να κρατά τις ισορροπίες και την πειθαρχία αποδυτήρια. Το πνεύμα νικητή που τους διέκρινε μπόλιαζε και παρέσερνε και τους υπόλοιπους και η λαϊκή αποδοχή ασπίδα για το σύνολο στις κακές και ανάποδες μέρες.
Στη φετινή Ανόρθωση είτε δεν υπήρχαν τέτοιας πάστας ποδοσφαιριστές, είτε το υπόλοιπο σύνολο δεν τους άφησε να ξεπροβάλλουν. Μπορεί και συνδυασμός των δύο. Αν δεν υπάρχουν όμως ούτε στην Ανόρθωση της νέας χρονιάς, τότε η αποτυχία θα είναι πολύ πιο κοντά απ’ότι η επιτυχία.
